Zaman Geçiyor Ama Acısı Geçmiyor..




22/02/2011 pazartesi günü ..
5 aylık hamileyim oğlumuz olacak .. her mesai gibi şubeye geldim başladım çalışmaya .. Masam okadar dağınıkki baya odaklanmış çalışıyorum.. öğleye doğru abim aradı .. Normalde meşgule verir ben ararım onu ama o telefon çalarken bir an durdum .. Hani insanın içine birşey doğar ya bazen kötü bir his , hemen açtım telefonu .. Bir sessizlik ibo ağlıyor anladım ozaman ama konduramadım BABAM ÖLMÜŞ dedi.. Konuşamadım .. Yerimden kalktım dışarı çıktım ilk önüme gelen kişi şubeden Mehmet oldu .. Sarıldım babam ölmüş dedim.. Ağlamakla ağlamamak arasında kaldım .. Algım karıştı..Çok ani oldu.. Babammı ölmüş ? nasıl yani??  nedennnnn ???
Aygülü aradım ... açmadı telefonu....
Sonra anladım ki sanırım gereçekden babama bir şey olmuş..Arkadaşlar eşim Nihata haber vermişler hemen, birde doktora .. Hamileyim ya birşey olmasın diye .. Hemen Nihat gelsin istedim yanıma o gelene kadar zaman o kadar uzun geldiki ..  canım eşim .. Bu hayatda en büyük destekçim..
o olmasaydı bu kadar kolay atlamazdım belkide..

Çıktık hemen şubeden Nihat uçak biletlerini ayarlattı ..Malesefki buranın şartlarına göre en yakın halaanından en yakın uçak akşam saatinde :( acil durumlarda en nefret ettiğim durum aslında uzak yaşamanın en büyük handigapı :( eve gittik attım kendimi hemen yatağa, girdim yorganın altına bağıra çağıra ağladım .. Biliyorum hamileyim ama o an önceliğim acımdı.. Babamı son bir kez daha görememiştim... Birden bir sürü pişmanlıklar oluşmaya başladı.. Benim son kez görememem ,Onun torununu göremeyecek olması , hastalığında yanında olamamam vs vs vs vs..
Bir an önce İstanbula gitmek için dua ettim .. Evdekilerin halini düşünemiyordum bile .. Havalaanına vardığımızda biraz sakinleşmiştim ..
Hiç birşey yemediğimden Nihat bir şeyler yedirmeye çalıştı ama canım hiç bir şey istemedi.. Uçağa bindik ,indiğimizde bir arkadaş aldı bizi havaalanından .. Ve sonunda gece 11 de eve vardık.. Herkes perişan üzgün şok olmuş halde..
Olanı biteni anlattılar sonra bana ...

Babamın bir gün birden sesi kısıldı .. Üşüttüm herhalde dedi .. Biraz bekledi boğaz pastilleri bitki çayları falan derken 1 ay oldu sesi hala geçmedi .. Sonra başka bir doktora gitti çapada .. Araştırdılar falan ses tellerinde kist olduğu ortaya çıktı .. ilaç tedavisinden sonra gelişme olmayınca kemoterapiye başlandı.. işte bu da kötü günlerin başlangıcı oldu .. toplamda 4 kemo görecekti .. ilk 3 ü bitti .. bir ara verdiler 4 e geçmeden .. Bu süreçde babam yanlız kalmasın diye ibolarda kalmaya başladı .. 64 yaşındaki adamın hayat düzeni birden bozuldu bu rahatsızlık yüzünden ..

işte o gün sabah en erken İbo çıkıyor evden .. çıkmadan bir bakıyor babama normal uyuyor .. Sonra Aygül çıkmadan uğruyor babamın odasına konuşuyorlar kahvaltısını ve ihtiyaçlarını karşılıyor ve normal bir şekilde bırakıyor onu evde ve işe gidiyor oda .. Öğlen olduğunda İbo babama bakmak için hergün yaptığı gibi eve geliyor ve kötü manzara ile karşılaşıyor .. Sonra ilk yapması gerekeni yapıyor 112 sonra aygülü sonra beni arıyor...

ilk öğrendiğim andan defnedileceği zamana kadar geçen süreçdeki herşey bir bir aklımda.. unutmak istemiyorum .. bugün hala aynı acıyı yaşıyorum biliyorumki hepimiz yaşıyoruz .. Bu acının hiç geçmeyeceğini söylüyorlar anlayabiliyorum nasıl geçsin ki ..

Babam kendi cenazesini görebilecek olsaydı çok duygulanırdı ..Çocukluk arkadaşları , iş arkadaşları , patronları , uzaklardan gelen aile dostları , çocukları , onların aileleri , kız kardeşleri ve daha benim tanımadığım hatırlayamadığım bir sürü kişi ..
Gerçekden sevilen bir adamdı .. iyi niyetli ve sakin ..

Bir torunu olacağını öğrenmişti hemde erkek olduğunuda ama adını öğrenemedi.. vefatından bir süre sonra iboların bir bebeği olacağını öğrendik .. şimdi 2 küçük kuzen var .. Biri Alen Tuna biri Uras ..
Alen Tuna yı bazı arkadaşlar ve Nihat babama benzetiyorlar
Urasın da doğduğunda kulağına Babamın adı okundu .. KENAN..
2 kuzende çok güzel DEDE diyor ama ikisininde hiç dedesi yok :(




SENİ HİÇ UNUTMAYACAĞIZ CANIM BABAM ..NUR İÇİNDE YAT .. TOPRAĞIN BOL MEKANIN CENNET OLSUN .. UMARIM BİR YERLERDEN TORUNLARINI VE BİZİ  GÖRÜYORSUNDUR..




Yorumlar

  1. BABA SÖĞÜT AĞACINA BENZERMİŞ MEYVE VERMESEDE GÖLGESİ YETER DERLER.UMARAIM SEN KARDEŞLERİN TORUNLARI AİLENİZ O GÖLGENİN ALTINDAN HİÇ ÇIKMAZSINIZ EVET ACI GÖÇÜP GİTTİ AMAM SANA SİZLERE SALMIŞ OLDUĞU KÖKLER HEP SİZİNLE OLUCAK BİLİYORMUSUN BEN BABAMIN YÜZÜNÜ SADECE RESİMLERDEN HATIRLIYORUM.YİNE SİZ DAHA ŞANSLISINIZ NEYSE AĞLAMICAM.ALLAH MEKANINI CENNET ETSİN.

    YanıtlaSil
  2. Canım arkadasım,öncelıkle blogun hayırlı olsun.çok begendım kuşum..Yukarıda yazdığın yazıdan çok etkılendım..
    Kenan amcamın mekanı cennet olsun.. Baba insanın hayatında etkılı bır guç.kol kanat gıbı bırsey,sırtını dayayacagın dunyada kı en guvenılır insan..eksıklığı çok çok hıssedılır bılırım...
    en kotusude gun geçtıkçe daha da çok özlemen,gun geçtıkçe yoklugunun daha çok hıssedılmesı,gun geçtıkçe keşke hayatta olsaydı yanımda bulunup sarıp sarmalasaydı demen..Sankı o olunca kımse sana bırsey dıyemez kımse ezemez,üzemez.hele kızlar için ayrı bır yerı var Babanın öyle değilmi?ama taktir-i ılahı,boynumuz kıldan ince.hepımız bırgun toprak olmayacakmıyız?Allah otekı dunyada cennette beraber olmayı nasıp eder inş..toprağı bol olsun.
    Allah senı ve Nıhat'ı Alen tuna'nın basından eksık etmesın.Daıma boyle mutlu guzel uzuuun bır ömur versın Allah'ım sızlere..

    YanıtlaSil
  3. ben bu yazıyı yeni okudum ve çok duygulandım. allah rahmet eylesin , mekanı cennet olsun .....

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lastikli Çarşaf Yapımı ..

Kızımın hazırlıkları devam - Kumaş ile sepet kaplama

Tetik Parmak Ameliyatımız ve sonrası