yorucu 1.gün

İstanbul'dan ayrılıp Kalkan'da yaşamaya baslayali neredeyse 5 yıl oldu. Ve anladimki İstanbul gerçekten zor bir şehisekilde Bugün eğitimin ilk gunuydu.. Sabah 06:30 da güne başladık.. Burada çocuk olmak da zor. Örneğin Uras anne ve babasi ile işe gider gibi aynı saat de kalkıp tüm günü ananede geçirmek üzere hazirlaniyor.küçük bir çocuk için zor bir durum ama büyük şehir şartları işte...

Uras ile evden cikmadan önceki halimiz..

Sabah 7:20 gibi evden hep beraber ciktik.. Once uras i ananeye teslim ettik.. Sonra Aygul İbo ve beni metro ya birakti. Metro ile kadikoy'e oradan servise binip besiktas egitim merkezine saat 9 a dogru vardim... Tum gun temel hukuk egitiminden sonra artik dinleyecek sabrim kalmadigi bir zamanda bitis saatinden 1,5 saat once dersin bitmesi benim icin cok iyi oldu... Besiktas dan Kadikoy'e gecip biraz dolanmak istedim ama dogru karar olmadigini gec farkettim... Uzun zaman olmus vapura binmeyeli belkide 5 yil icinde ilk olacak. Alen Tuna da yanimda olsaydi kesin cok severdi vapurda gezintiyi :) 

Vapur sonrasi Bahariye yolunu cikmak zor oldu...Hic birsey eskisi gibi degildi. Malesef hic keyif almadan eve dönüş yoluna gectim. Zaten o kisim bile zor geldi. Herseyin yeri değişmiş iskelelerin minubus duraklarinin iyi birşey mi kotu birsey mi bilemedim.. Ama ben cok yoruldum.Yorucu bir gun saat 21:00 civarlarinda eve girmemizle son buldu.Gelelim benim pasama.Dun gece huzursuz gecmis sanirim olmadigim için uyku tutmadi pasami tabi  babasina iş dusmus bütün gece ve onuda uyutmamis :( dunden beri benimlede telefonda konusmuyor. 

Aksam goruntulu konusmada gordum oglumu o beni gormesede :( 

Canim oglum kokunu cok ozledim.. 

Az kaldi sabredelim gelicem ve kocaman sarilicam sana kokunu icime cekicem ...

Rahat uyu bebegim ... Seni ve babani cok seviyorum...